با یکی دیگر از مقاله‌های تخصصی در سایت بسکتبال بسکتفا همراه شما هستیم. در این مقاله به زندگی‌نامه‌ی رد اورباک، سرمربی اسطوره‌ای بوستون سلتیکس پرداخته‌ایم. اگر شما علاقه‌مند به مقاله‌های تاریخی و قدیمی‌تر هستید، حتماً این نوشته‌ی زیبا را از دست ندهید. با بسکتفا همراه باشید. رد اورباک یکی از موفق‌ترین مربیان ورزشی و مدیران اجرایی بسکتبال NBA است که بیش از نیم قرن، اتفاقات بزرگی را در بوستون سلتیکس رقم زده است. با زندگی‌نامه‌ی این مردِ بزرگ با بسکتفا همراه باشید.
پیتر می در سال ۲۰۰۶ و در پی سکته‌ی قلبی رد اورباک که در سن ۸۹ برای او رخ داد و درگذشت، در مصاحبه با سایت بوستون گِلاب گفت:
اورباک به شدت دارای روحیه‌ای رقابتی بود.
اورباک اولین سرمربی تاریخِ NBA بود که موفق به کسب ۱۰۰۰ پیروزی شد. ۱۴ بازیکن که با او کار کردند عضو تالار مشاهیر لیگ شدند و ۳۰ شاگردِ او به مربیان بزرگی تبدیل شدند.
والدین او مهاجرانی اهل روسیه بودند
رد اورباک در بروکلین-نیویورک و منطقه‌ی ویلیامزبورگ بزرگ شد. پدرش هایمن اورباک یک مهاجر از روسیه و بخش مینسک بود. او یک خشک‌شویی را اداره می‌کرد. مادرِ او ماری تامپسون که زاده‌ی آمریکا بود، در یک غذا فروشی کار می‌کرد. اورباک در تیمِ مدرسه‌ی دولتی‌ای که درس می‌خواند، ۱۲۲ بازی انجام داد. او پوینت گاردی با قد ۵.۹ فوت بود. در خصوص این موضوع، اورباک در مصاحبه با کن شولر از ESPN گفت:
در منطقه‌ی ما در بروکلین فوتبال و بیسبال وجود نداشت. فوتبال و بیسبال ورزش‌های گرانی بودند، ما زمین تمرین آنها را نداشتیم. ما در خیابان فقط بسکتبال و هندبال بازی می‌کردیم.
پدرِ رد، هایمن اورباک با بسکتبال بازی کردنِ او موافق نبود اما برای فرزندش هیچ‌وقت مانعی در انجام این کار نبود.
بعد از یک سال بازی در کلمبیا و تیم ست لاو، او به دانشگاه جرج واشنگتن در DC منتقل شد. اورباک ۳ فصل در دانشگاه جرج واشنگتن بود و در همان زمان توسط مربی بیل رِین هارت بسکتبال را آموخت. چیزهایی که بعدها او در سلتیکس ارائه داد و به اذعان خودِ او آنها الگوبرداری از سیستم‌های هارت بوده است.
او مدرک دکترای خود را از دانشگاه جرج واشنگتن گرفت. پس از آن شغل مدیرِ بسکتبالی در تیمی به اسم سنت آلبانس که یک مدرسه‌ی کوچک بسکتبالی در DC بود را به دست آورد. شولر در این خصوص نوشته است:
سرمربی‌گری آینده‌ی او بود.
اورباک در سال ۱۹۴۱ با دوروتی لویس ازدواج کرد و پس از اخذ مدرک دکترایش، در دبیرستان روزولت واشنگتن مشغول به کار شد. در آن مدرسه تاریخ، بهداشت و تربیت بدنی آموزش می‌داد. از همان جا بود که اورباک حرفه‌ی نویسندگیِ خود را آغاز کرد. او ۵ کتاب در مورد بسکتبال نوشته است. هم‌چنین مقاله‌هایی در مورد تربیت بدنی و بهداشت نیز در کارنامه‌ی خود دارد. گفتنی است، رد اورباک بین سال‌های ۱۹۴۳-۱۹۴۶ عضوی از نیروی دریایی ایالات متحده‌ی آمریکا بود.
رد اورباک و سرمربی‌گری در بسکتبال NBA؛ فصل اول
پس از ترک نیروی دریایی، اورباک دوران حرفه‌ای سرمربی‌گری خود را از سال ۴۷-۱۹۴۶ آغاز کرد. فصل اولِ اسطوره در NBA! کار او با واشنگتن کاپیتولز آغاز شد. در فصل دوم حضور او در واشنگتن کاپیتولز، تیمِ او راهی فینال NBA شد. البته که آنها مغلوب مینیاپلیس لیکرز شدند. با اینکه هنوز یک سال از قرارداد اورباک با واشنگتن باقی مانده بود، او تصمیم به ترک این تیم گرفت. در فصل ۵۰-۱۹۴۹، مدیر باشگاهِ جدید او که نامش ترای سیتیز بلک هاوکس بود، بدون اطلاعِ اورباک تصمیم به ترید یک بازیکن گرفت. این موضوع باعث عصبانیت اورباک و استعفای او شد. بوستون سلتیکس همان فصل را با ۲۲ پیروزی و ۴۶ شکست به اتمام رساده بود و والتر براون، مالک باشگاه به دنبال استخدام یک سرمربی جدید بود. براون که به شدت تحت فشار بود و در آستانه‌ی فروش بوستون بود، با کمک مشاوران و توصیه‌های آنها تصمیم به استخدام اورباک گرفت.
ترید بیل راسل و ۱۱ حلقه‌ی قهرمانی!
بازیکن مدِ نظر بوستون سلتیکس در مراسم درفت، باب کوزی بود. اما به طرزی عجیب، اورباک به دنبال جذب بازیکنِ دیگری بود! کوزی قهرمان ۳ دوره‌ی مسابقات کالج به همراه تیم هولی کراس بود. تیمی که در ماساچوست بود و در ۳۰ مایلیِ غرب بوستون قرار داشت. کوزی بازیکن محبوبی در آن خطه بود. اما اورباک چارلی شِیر، سنتر ۶.۱۱ فوتی را انتخاب کرد و به آرامی گفت:
آیا من باید در اینجا (NBA) برنده شوم؟ یا اینکه برنده‌ی یک رقابت در سطح محلاتِ شهر شوم؟
کوزی به جای دیگری رفت. اما طولی نکشید تا شرایط عوض شد! کوزی می‌خواست در ماساچوست بماند، قراردادهای زیادی را رد کرد تا اینکه با یک قرارداد ۹۰۰۰ دلاری، توسط بوستون انتخاب شد و به این تیم پیوست. پیش از اعلام بازنشستگی در سال ۱۹۶۳، کوزی به مدت ۱۰ سال در عضوی از تیم‌های اول و برتر فصل بود.
اما سلتیکس هنوز نمی‌توانست برنده شود زیرا آنها بازیکن بلند قامتی در مرکز بیس لاین نداشتند. همه چیز در سال ۱۹۵۶ تغییر کرد. اورباک، بیل راسل را زیر نظر داشت. سنتر ۶.۹ فوتی که دو قهرمانیِ پیاپی با تیم سان فرانسیسکو در مسابقات NCAA داشت و ۵۵ پیروزی پیاپی با این تیم کسب کرده بود. کسی که مدال طلای المپیک را با ایالات متحده به دست آورده بود. اما بوستون باید کارهایی برای جذب راسل انجام می‌داد.
راکستر رویالز و سنت لوئیس هاوکس انتخاب‌هایی پیش از بوستون داشتند. وقتی که رویالز شیگو گرین را انتخاب کرد، براون انگیزه‌ی بالایی پیدا کرد. (برای جذب بیل راسل) اورباک در مصاحبه با شولر گفت:
والتر براون ترتیبی داد تا در یک پکیج مالی، تیم قبل از آنها سود خوبی دریافت کند.جنرال منیجر تیم قبل از بوستون به والتر قول داد تا از جذب راسل دور بمانند.
چیزی که عاید اورباک شد، کسب ۱۱ عنوان قهرمانی در ۱۳ سال بود! ۱۱ قهرمانی که ۸ مورد آن پیاپی بین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۶ به دست آمد. در سال ۱۹۶۶، او عنوان سرمربی‌گری‌اش در بوستون را ترک کرد و جنرال منیجر باشگاه شد. بیل راسل انقلابی در سبک تدافعی و بلاک شات در NBA ایجاد کرد. آمارهای او هنوز که هنوز است، پا بر جا هستند. راسل در بلاکِ توپ، نه تنها آنها را منطقه‌ی خطر دور می‌کرد بلکه ریباند آنها نیز توسط خود او انجام می‌شد. ریباندِ او باعث ایجاد سبک ضد حمله‌ای بازی می‌شد. مِی در این خصوص می‌گفت:
سبک بازی سلتیکس از دفاع و ریباند توپ، سپس ضد حمله ساخته شده است. راسل توپ را با بلاک شات یا دفاع خوب خود ریباند می‌کرد، توپ به کوزی می‌رسید و حمله می‌کرد. بیل شرمن، تام هنشن، فرانک رمزی و سم جونز کار را تمام می‌کردند.
علاوه بر این، راسل یک تمام‌کننده‌ی فوق‌العاده بود. او در طول دوران بازی خود در NBA و کالج، ۲۱ گیم وینر زد. هم‌چنین اورباک معتقد بود که راسل به عنوان سرمربی بسیار موفق خواهد شد. راسل ۳ فصل به عنوان مربی-بازیکن بود و ۲ قهرمانی به دست آورد.
چاک کوپر، اولین بازیکن سیاه‌پوست آمریکاییِ بوستون در سال ۱۹۵۰ بود. در میانه‌ی فصل ۱۹۶۰، بوستون اولین تیم NBA بود که ۵ بازیکن فیکس آن سیاه‌پوست بودند. هم‌چنین او افرادی را انتخاب می‌کرد که در بسکتبال باهوش باشند.
جان هویلچک، بازیکن درفت ۷ سال ۱۹۶۲ که از کالج اوهایو استیت وارد NBA شد، توسط اورباک انتخاب شد و به سیکس من (اولین یار تعویضی هر تیم که وارد زمین می‌شود) بوستون سلتیکس تبدیل شد. هویلچک در پلی‌آف سال ۱۹۶۵، در حالی که بوستون در آستانه‌ی حذف از مسابقات بود این تیم را نجات داد. مسابقه‌ای که در فینال کنفرانس شرق و برابر فیلادلفیا سونی سیکسرز برگزار می‌شد و با نمایش فوق‌العاده‌ی هویلچک با برتری سلتیکس در بازی هفتم پایان یافت. تام سچ سندرز، دیگر بازیکن بوستون بود که توسط اورباک به این تیم آمد. او بعدها به مربی‌گری در دانشگاه هاروارد پرداخت. در بُعد روان‌شناختی نیز سندرز دستی بر آتش داشت. بعد از قهرمانی بوستون، بایی هاول در مصاحبه با ESPN در خصوص رد اورباک صحبت کرد. هاول گفت:
او (اورباک) در ارتباط و کنترل بازیکنان یک روان‌شناس فوق‌العاده است.
لیسایت هیلتون نیز در مورد اورباک می‌گفت:
فلسفه‌ی مربی‌گری اورباک ساده است،: فقط یک آمار ویژه مهم بود، خیلی ساده، او می‌خواست در پایان بازی شمار امتیازات ما از حریف بیشتر باشد!
درفت شدن لری برد!
در اواسط سال ۱۹۷۰، مشکلات مالی بوستون سلتیکس به شدت باعث تغییر عقاید و اختلاف سلیقه‌هایی شد. اورباک تصمیم به ترک بوستون و رفتن به نیویورک نیکس گرفته بود. مشکلات با مدیریت رد اورباک را تا سر حد خروج از بوستون برده بود اما به یک‌باره براون رفت و اورباک در بوستون باقی ماند. انتخابِ تاریخیِ دیگر رد اورباک، لری برد بود.
در سال ۱۹۷۸، لری برد توسط اورباک و بوستون درفت شد. برد پسر شناخته‌شده‌ای نبود. پسری اهل ایندیانا که اورباک از استعداد او آگاهی داشت. برد پیش از پیوستن به بوستون برای شروع فصل ۸۰-۱۹۷۹، در مسابقات قهرمانی رقابت‌های NCAA برابر مجیک جانسون و تیم ایالت مشیگان شکست خورده بود. بین سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷، لری برد، بوستون سلتیکس را در ۵ فینال NBA و کسب ۳ عنوان قهرمانی رهبری کرد. برد به همراهی بازیکنانی مثل رابرت پریش و کوین مکهیل در پست سنتر و دنیس جانسون در گارد این عناوین را به دست آورد. این‌ها همه به خاطر انتخاب‌های درست رد اورباک بود.
با تمام این خوشی‌ها، سرنوشت بوستون سلتیکس در سال ۱۹۸۶ غم‌انگیز رقم خورد. حدود دو هفته بعد از کسب ۱۶ مین افتخار تاریخ بوستون، آنها در انتخاب دوم پیک درفت، لن بیاس را برگزیدند. پسری از دانشگاه ماریلند. تنها ۲ روز بعد از این انتخاب، بیاس در اثر استفاده‌ی بیش از حدِ کوکائین در واشنگتن دی سی درگذشت. این تنها اتفاق تلخِ بوستونی‌ها نبود. در سال ۱۹۹۳، رجی لوئیس تپش قلب نامنظم و ایستادگیِ قلب، درگذشت! از این سال به بعد نوار قهرمانی‌های بوستون پاره شد. نسل طلایی تمام شد.
رد اورباک، مشهور به کله شق!
اورباکِ بد اخلاق غالباً با داوران درگیر می‌شد. او مبلغی در حدود ۱۷۰۰۰ دلار جریمه می‌شد. در فینال سال ۱۹۵۸، اورباک با کرنر، مالک هاوکس درگیری شدیدی پیدا کرد. او با بازیکنان و هواداران حریف نیز درگیر شد. پس از پیروزی در هر بازی او سیگار برگِ خود را روشن می‌کرد. به گونه‌ای کری می‌خواند. خیلی‌ها او را فردی متکبر می‌دانستند. در رختکن و میان شاگردانش، وقتی که به شما نگاه می‌کرد، دود غلیظی از سیگار دیده می‌شد!
همیشه از همه جلوتر بود. در اواسط دهه‌ی ۱۹۶۰، اورباک قراردادی با بیل راسل امضا کرد که نزدیک به ۱ دلار ارزشی بالاتر از قرارداد ویلت چمبرلین با فیلادلفیا سونی سیکسرز داشت. همه‌ی این‌ها دلالت بر مدیریت صحیح وی دارد.
برخی از باشگاه‌ها اعتقاد داشتند که این سبک مدیریت اورباک به لیگ و سایر تیم‌ها آسیب می‌رساند.
نبود، اما حضورش افسانه‌ای بود
اورباک شغلِ خود را ادامه داد اما دیگر در محلِ باشگاهش کار نکرد. او به واشنگتن دی سی رفت. حضور او در باشگاه نمایان بود. در برهه‌ای جدا شد، زمانی که ریک پیتینو آمد. پیتینو مربی، مدیر و همه چیز بوستون شد اما در سال ۲۰۰۲ همه چیز تغییر کرد. پیتینو رفت و اورباک بازگشت. او بازگشت و دنی اینج، کسی که در قهرمانی‌های ۱۹۸۰ به بعد، گارد بوستون بود را به عنوان مدیر ورزشی و جنرال منیجر بوستون انتخاب کرد.
اورباک تحت عمل جراحیِ قلب قرار گرفت اما به زندگی پر هیجانِ خود ادامه داد. حضور در مجامع بسکتبالی و مسابقات. هم‌چنین حضور در میان مردم. در همین سال‌ها بود که مجسمه‌ی او ساخته شد. باشگاه بوستون برای قدردانی از اورباک، مجسمه‌ی او را در مرکز فروشگاه QuincyMarket قرار داد. سیگارِ او نیز اسطوره‌ای شد. در منوی رستورانِ مشهورِ Legal Sea Foods نوشته شده است:
سیگار یا چپق در اینجا ممنوع است، جز برای اورباک.
در ۲۸ اکتبر سال ۲۰۰۶، رد اورباک در اثر حمله‌ی قلبی در واشنگتن درگذشت. مک مولان در این خصوص می‌گوید:
مرا ببخشید، رد خیلی کله شق بود. فکر می‌کردم او همیشه زنده می‌ماند. شاید فقط من امیدوار بودم که همیشه زنده بماند!
مک مولان رابطه‌ای خوب و ۲۰ ساله با اورباک داشت. تابوت اورباک سبزِ بوستون بود. او در کلیسای فالز و در ویرجینیا، در حومه‌ی واشنگتن دفن شد.
با یکی دیگر از مقاله‌های تحلیلی در سایت خبری بسکتفا همراه شما بودیم. اخبار بسکتبال، آموزش‌های بسکتبال، تاریخچه و هر چیزی بخواهید در بسکتفا مهیا شده است. از شما می‌خواهیم با دیدن مقاله‌های جذاب بسکتفا، سطح خود در بسکتبال روز دنیا را ارتقا دهید.
