در این یادداشت به مقایسه جان استوکسون و گری پایتون خواهیم پرداخت.
مقایسه جان استوکسون و گری پایتون
قهرمانان قاطعانه در میدان تعیین می‌شوند. ما عاشق این هستیم که شایستگی‌های بازیکنان مورد علاقه خود را در قیاس با دیگر بازیکنان محک بزنیم با این حال در میان طرفداران بسکتبال اتفاق آرایی در این مورد به وجود نمی‌آید. در این نوشته می‌خواهیم دو بازیکن را با یکدیگر مورد مقایسه قرار دهیم تا تعیین کنیم که کدامیک بهتر است: جان استوکسون و گری پایتون
جان استوکسون همیشه در پست گارد رأس حضور ثابتی در ترکیب اصلی یوتا جاز در فصل ۸۸-۱۹۸۷ داشت و در اولین فصل از در زمینه پاس گل پیشتاز لیگ NBA بود. در پایان دوران حضورش این خصیصه کم‌رنگ‌تر شد. او در سن ۳۵ سالگی در هر بازی ۳۰ دقیقه در زمین حضور داشت و هنوز دومین بازیکن برتر تیم خود بود و در سن ۸۲ سالگی نیز همچنان مثمرثمر واقع شد و ۸۲ بازی انجام داد. برای این که بحث اصلی را آغاز کنیم بگذارید به آخرین فصل آل‌استار او یعنی فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹ برویم، زمانی که او در ترکیب اصلی تیم حضور داشت و یوتا جاز با ۵۵ پیروزی راهی راند دوم بازی‌ها شد.
در آن ۱۳ فصل، استوکسون میانگین ۱۴.۹ امتیاز، ۱۲ پاس گل و ۲.۹ ریباند و ۲.۴ توپ‌ربایی را در ۳۴.۸ دقیقه حضورش در هر بازی از خود به نمایش گذاشت. یوتا جاز کارل مالون، دومین بازیکن برتر امتیازآور ادوار یوتا جاز و مارک ایتون یک آل‌استار دیگر که ۲ بار عنوان بهترین مدافع سال را به خود اختصاص داد در اختیار داشت. یوتا در هر یک از این ۱۳ فصل توانست به مرحله پلی‌آف برسد، ۵ بار به فینال کنفرانس غرب رسید و در فصل ۹۸-۱۹۹۷ این راهیابی به صورت متوالی بود. پایتون در فصل ۹۳-۱۹۹۲ به اوج بازی خود رسید زمانیکه او مهره کلیدی سیاتل سوپرسونیکس در راه رسیدن به ۵۵ پیروزی و حضور در فینال بود. او در همان سال برای اولین بار آل‌استار شد و در تیم All-NBA و تیم منتخب دفاعی سال قرار گرفت. پایتون در طول ۴ فصل پایانی حضورش در فینال سال ۲۰۰۴ و در ترکیب لس آنجلس لیکرز بازی قابل تحسینی از خود ارائه داد و در قهرمانی سال ۲۰۰۶ میامی هیت نیز حضور داشت.
پایتون برای ۱۱ فصل از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۳ میانگین ۲۰.۱ امتیاز، ۷.۶ پاس گل، ۴.۴ ریباند و ۲.۱ توپ‌ربایی در ۳۸.۴ دقیقه حضور در هر بازی فقط ۶ بازی را در این مدت از دست داد. سیاتل سوپرسونیکس همراه با پایتون بجز ۲ فصل در باقی فصل‌ها به مرحله پلی‌آف صعود کرد، ۲ بار به فینال کنفرانس غرب رسید و در سال ۱۹۹۶ به فینال لیگ NBA راه یافت. در میان بازیکنان دفاعی، پایتون یکی از ۶ دفاع برتر NBA بود و در ۹ فصل از ۱۱ فصل حضورش در میان ۴ مدافع برتر لیگ قرار داشت. او ۸ بار در میان ۱۰ بازیکن برتر کاندیدای MVP قرار داشت، ۵ بار در رتبه ششم ایستاد و یک بار در سال ۱۹۹۸ در رتبه سوم قرار گرفت. در نقطه مقابل استوکسون ۹ بار در میان ۶ گارد برتر قرار گرفت و ۵ بار در میان ۴ گارد دفاعی برتر ایستاد، چهار بار در میان ۱۰ کاندیدای MVP قرار گرفت و رتبه‌ای بهتر از هفتمی در سال ۱۹۸۹ کسب نکرد.
تا سال ۱۹۹۶ که گری پایتون جایزه بهترین مدافع سال را دریافت کرد هیچ گاردی موفق به کسب این عنوان نشده بود. در همین سال او به همراه سیاتل سوپرسونیکس به فینال NBA سقوط کرد. او میانگین ۱۹.۳ امتیاز، ۷.۵ پاس گل، ۴.۲ ریباند و ۲.۹ توپ‌ربایی (بهترین آمار توپ‌ربایی آن فصل) در ۳۹ دقیقه حضورش در هر بازی را به ثبت رساند و با ۶۴ پیروزی به عنوان صدرنشین کنفرانس غرب به مرحله پلی‌آف صعود کرد. او در رتبه ششم نامزدهای کسب عنوان MVP و پایین‌تر از مایکل جردن، دیوید رابینسون، پنی هارداوی، حکیم اولاجون و اسکاتی پیپن قرار گرفت. او در ۲۱ بازی مرحله پلی‌آف پایتون میانگین ۲۰.۷ امتیاز، ۶.۸ پاس گل، ۵.۱ ریباند و ۱.۸ توپ‌ربایی در ۴۳.۴ دقیقه حضورش بدست آورد. بازیکنان اندکی وجود دارند که این میزان تأثیرگذاری را از خود نشان دادند.
استوکسون آنقدر در بازی‌اش ثبات داشت که رد هر ۱۰ فصل متوالی آل‌استار بودنش در اوج دوران آمادگی خود قرار داشت. اما آخرین فصل با دیگر فصول تفاوت داشت. او با ثبت میانگین ۱۴.۴ امتیاز، ۱۰.۵ پاس گل، ۲.۸ ریباند و ۲ توپ‌ربایی در ۳۵.۳ دقیقه حضورش در سال ۱۹۹۷ به همراه یوتا جاز ۶۴ بازی را با پیروزی پشت سر گذاشت و با حضور در جمع تیم‌های صدرنشین کنفرانس غرب به مرحله پلی‌آف صعود کرد. استوکسون در آن فصل در رده پانزدهم کاندیداهای MVP قرار گرفت و ۱۴ رتبه پایین‌تر از مالون ایستاد. استوکسون در ۲۰ بازی مرحله پلی‌آف میانگین ۱۶.۱ امتیاز، ۹.۶ پاس گل، ۳.۹ ریباند و ۱.۷ توپ‌ربایی در ۳۷ دقیقه حضورش به ثبت رساند. مهم‌ترین پرتاب دوران بازیگری‌اش در همین مرحله به سبد نشست و هیوستون را حذف و یوتا را به اولین فینال لیگ NBA این تیم رهنمون ساخت. در زمینه دستاوردها و فرهنگ بازی پایتون نسبت به استوکسون برتری دارد و بنابراین با در نظر گرفتن تمامی شرایط می‌توان گفت که کفه ترازو در قیاس میان پایتون و استوکسون به سمت پایتون می‌چرخد.
